Het was een druilerige zaterdagochtend toen ik voor het eerst besefte dat mijn dochter echt volwassen werd. Lara, mijn oudste, had eindelijk de magische leeftijd van achttien bereikt. Dit was het moment waarop ze officieel geen minderjarige meer was, en alles zou veranderen. Terwijl ik naar haar zat te kijken, met haar ogen vol verwachtingen en een glimlach die alles zei, realiseerde ik me dat er zoveel geregeld moest worden voor haar toekomst. In één klap was het alsof ik weer terug in de tijd werd geslingerd, naar het moment dat ik haar voor het eerst in mijn armen hield. Maar nu moest ik haar voorbereiden op een leven buiten ons huis, een leven waarin ze veel zelf zou moeten gaan regelen, en ik was haar steun en toeverlaat in deze overgangsfase. Achttien jaar en dan? Het is een hoop geregel!
Lara was altijd al een slimme, zelfstandige meid. Maar toen ze achttien werd, besefte ik dat er ineens veel praktische zaken waren die ze moest begrijpen en waar ik haar bij moest helpen. Vanaf het moment dat ze haar achttiende verjaardag had gevierd, kreeg ze te maken met zaken die voorheen automatisch geregeld werden door mij en mijn vrouw. De verantwoordelijkheden die je als ouder hebt, veranderen op zo’n moment snel, en als vader voelde ik de druk om ervoor te zorgen dat ze de juiste keuzes zou maken. Hier is een blik op wat er allemaal geregeld moest worden.
De verantwoordelijkheid van geld
Het eerste onderwerp dat we moesten aanpakken was haar financiën. Lara kreeg haar eerste officiële salaris van haar bijbaantje toen ze zestien was, maar het was altijd mijn taak geweest om de grote lijnen in de gaten te houden. Maar nu, als volwassene, zou zij zelf verantwoordelijk worden voor het beheer van haar geld. Dat hield in dat ze haar eigen bankrekening moest openen, haar eigen belastingaangifte moest gaan doen, en zelf moest gaan nadenken over sparen.
Samen gingen we naar de bank, waar ze haar eerste zelfstandige bankrekening opende. Het was een moment van trots, maar ook een beetje van bezorgdheid. Lara had altijd goed met geld om kunnen gaan, maar nu moest ze leren hoe ze met grotere bedragen omging, bijvoorbeeld het betalen van huur, verzekeringen en boodschappen. Ik legde haar uit hoe belangrijk het was om niet in de valkuil van schulden te trappen en haar uitgaven goed in de gaten te houden. “Je hebt nu de verantwoordelijkheid over je eigen toekomst”, zei ik tegen haar. “Jij bepaalt hoe je leven eruit gaat zien, maar goed financieel beheer zal je daar enorm bij helpen.”
zorgverzekeringen en andere verplichtingen
Het tweede belangrijke onderwerp was haar zorgverzekering. Tot haar achttiende werd ze automatisch meeverzekerd bij mij, maar nu ze volwassen was, moest Lara haar eigen zorgverzekering regelen. Ik legde haar uit dat het belangrijk was om een goede zorgverzekering te kiezen die bij haar behoeften paste. Na wat onderzoek en overleg koos ze voor een basisverzekering met de mogelijkheid om aanvullende dekking te nemen voor fysiotherapie, omdat ze veel sportte.
Daarnaast kwam ook het onderwerp van haar andere verzekeringen ter sprake. Lara zou binnenkort gaan studeren in een andere stad, en daarvoor moest ze niet alleen haar zorgverzekering in orde maken, maar ook haar inboedelverzekering. Ik herinnerde haar eraan dat haar laptop en dure camera belangrijk waren om goed te verzekeren, vooral als ze op kamers zou gaan wonen. Dit waren zaken die ze zelf moest regelen, maar ik gaf haar advies over welke aanbieders goede voorwaarden boden.
Studeren en stages
Lara had altijd de ambitie gehad om naar de universiteit te gaan, en dat was geen uitzondering na haar achttiende verjaardag. Samen hadden we alle benodigde formulieren ingevuld voor haar studiefinanciering. Dit was een enorme stap voor haar, want vanaf dat moment zou ze financieel voor zichzelf moeten zorgen, met een lening die ze na haar studie zou moeten terugbetalen. We spraken over de verantwoordelijkheid die daarbij kwam kijken. “Het is een lening, geen gift”, zei ik tegen haar. “Zorg ervoor dat je het goed begreep, want het kan een grote impact hebben op je financiële situatie na je afstuderen.”
Daarnaast kwam het regelen van een kamer op haar nieuwe studentenstad in zicht. Gelukkig had ze al een kamer gevonden, maar dit bracht een heel nieuw aspect van verantwoordelijkheid met zich mee: het betalen van huur, het regelen van een gas, water, licht contract en het onderhouden van haar eigen huishouding. Het was een spannende tijd voor haar, maar ook een tijd waarin ze de eerste stappen zette naar onafhankelijkheid.
Verantwoordelijkheid voor het autorijden
Lara had op haar zestiende haar rijbewijs gehaald, maar ze nu achttien is, moesten er een aantal andere zaken worden geregeld met betrekking tot autorijden. Ze moest haar autoverzekering op eigen naam zetten, en de bijbehorende kosten voor een verzekering waren, zoals verwacht, een stuk hoger voor een achttienjarige bestuurder. Dit was een moment waarop ik haar belangrijke lessen gaf over veiligheid, kosten en verantwoordelijkheid. We keken samen naar de verschillende autoverzekeringen en ik leerde haar de ins en outs van een goede verzekering.
Een stabiele toekomst opbouwen
Nu Lara achttien was, betekende dit ook dat ze keuzes zou moeten maken over de richting van haar leven. Was ze er klaar voor om de wereld in te stappen? We hadden lange gesprekken over haar toekomst. Wat wilde ze eigenlijk bereiken, buiten haar studie om? Hield ze genoeg van haar studie om er haar carrière van te maken, of wilde ze iets anders proberen? Dit was het moment waarop ze echt haar eigen weg moest gaan bepalen, en het was mijn taak om haar te ondersteunen, maar haar ook de vrijheid te geven om haar eigen keuzes te maken.
Het was niet alleen de praktische zaken die nu veranderd waren, maar ook de mentale overgang naar volwassenheid. Als vader voelde ik het gewicht van mijn verantwoordelijkheden – ik moest haar helpen haar weg te vinden, maar ik moest haar ook loslaten.
In de afgelopen maanden had ik geleerd dat ouderschap niet stopt op het moment dat je kind achttien wordt. Het verandert. En hoewel het soms moeilijk was om los te laten, voelde ik ook trots dat mijn dochter nu in staat was om voor zichzelf te zorgen en haar eigen keuzes te maken. Het was een mooie overgang, maar ik wist dat ze alles zou kunnen aankunnen.
Lara was klaar voor de toekomst. En ik? Ik was klaar om haar met alles te ondersteunen wat ze nodig had. Heb je als lezer van deze blog hulp nodig bij alle regelzaken rondom het achttien jaar worden? Ik had zelf veel aan de online checklist 18 jaar, wat moet je regelen.
